Man jiang

Het is eindelijk gebeurd! Ik heb lesgegeven op een middelbare school! Dinsdag zou ik om 15.50 les moeten geven en er zou iemand met mij meegaan (meisje, Summer). Mijn standaard vraag is: moet ik nog iets voorbereiden. Het standaard antwoord dat ik kreeg was: nee. Dus heel zenuwachtig ging ik op stap! Toen ik aankwam op de school was er eerst een gesprek met de directeur (althans, hij stelde zich voor en had vervolgens een vergadering in het Chinees waar ik bij zat...) en daarna ging het gebeuren. Elke les blijft er wel een docent bij die eventueel kan vertalen voor de leerlingen. Niet dat het niveau van de Engelse leraressen zo goed is... Maargoed, dat maakt niet uit. Ik werd voor de klas gedropt en ik moest maar les gaan geven. Verder geen idee wat ik moest doen. Ik kreeg een boek in mijn hand gedrukt maar er werd niet gemeld waar ze waren gebleven in het boek ofzo. Echt vreselijk zenuwachtig maakte me het allemaal. En de leerlingen konden maar enkele woorden Engels, dus ik kon wel een verhaal af gaan steken, maar dat zorgde er alleen maar voor dat ze me glazig aankeken. Ook waren ze vreselijk verlegen, dus als ik ze vroeg: how old are you? durfden ze niks te zeggen...
Die dinsdag had ik 2 lessen. Laat ik het zo zeggen: ik heb wel eens betere lessen gegeven! Maar van elke ervaring kan je leren, dus ik besloot me niet uit het veld te laten slaan en er gewoon voor te zorgen dat de lessen van de dag erna wel beter zouden gaan!
Mijn rooster: dinsdag, woensdag en donderdag 2 uur lesgeven aan 2 klassen in de leeftijd 14,15 en 4 klassen in de leeftijd 13,14.
Die dinsdagavond veel nagedacht over lessen en de volgende ochtend alles uitgewerkt. En jawel, het werkte!!! De lessen gingen stukken beter, dus dat voelde goed! Ik kreeg als enige verbetersuggestie dat ik langzamer moet praten. Ik heb zelf 5 dialogen gemaakt en die moesten zij met elkaar oefenen en daarna voor de klas doen. Het ging echt goed!
Donderdag dezelfde lessen gedaan en Summer zei dat het nog weer beter ging dan woensdag!

Ja, daar word je blij van! En wat betreft orde houden: dat valt nog wel mee. Ik zag er vreselijk tegenop, want mijn kleinste klas bestaat uit 40 kids (en dat is dan echt klein), maar af en toe een boze blik geven werkt.

Ik heb nu al de lessen voor de komende 5 weken grotendeels uitgewerkt, dus daar hoef ik me geen zorgen over te maken! Nu die English Corners nog... Das weer wat lastiger, omdat je daar met gespreksonderwerpen moet komen, van sommigen is hun Engels beperkt, dus te moeilijke onderwerpen kun je niet doen!

Zaterdagmiddag werd me ook nog gevraagd of ik even les wilde geven aan wat kids (8 van diverse leeftijden), samen met Michelle (Engelssprekende Chinees). Bleek dus dat die kids voor het eerst Engels kregen... Geeft de burger moed... Het was niet een heel geweldige les, maar ze hebben dingen geleerd, dus dat is goed genoeg lijkt me! :-)

En ik voel me door al het lesgeven weer echt nuttig, dus dat is leuk! :-) Dat het niet aan arme kinderen is, is wel jammer, maar daar valt niets aan te doen.

Weer even genoeg voor vandaag, anders wordt het weer zo'n vreselijk lange lap tekst (als het dat al niet is), dus zeer spoedig een nieuwe weblog met ook de andere dingen die ik beleefd heb! :-)

Dikke kus